วันก่อนเห็นโพสนี้ของ Readery ที่มีใจความว่า “การเขียนหนังสือก็คือการดำน้ำลึก ที่ต้องกลั้นใจดำดิ่งลงไปเรื่อยๆ ไม่สนใจสิ่งรบกวน” แล้วก็เห็นด้วยอย่างยิ่ง

จะมีขัดใจไม่เห็นด้วยก็นิดหน่อยตรงที่เค้าแซวว่า “คนที่วอกแวกไม่สามารถรวมรวมสมาธิได้ สุดท้ายก็กลายเป็นนักทวิตเตอร์” เนี่ยแหละ 555

(เอาจริงๆ ทวิตเตอร์มันก็มีที่ทางของมันอยู่นะ เช่น เอาไว้รวมรวมความคิดที่ยังสดใหม่ แต่ก็ยังสามารถโต้ตอบลับคมความคิดนั้นกับคนอื่นได้)

เลยกลับมาคิดว่า จริงๆ เราก็ชอบและถนัดกับงานที่เป็น long-form อยู่แล้ว (พันคำขึ้น) แต่ช่วงหลังมานี้มีศัตรูตัวเป้งโผล่มาตัวเดียวเลย “ความขี้เกียจ”

โอเค จะลองปราบมันดูอีกรอบละกัน ไม่ใช่แต่กับเรื่องเขียนๆ อย่างเดียว แต่ก็น่าจะรวมถึงการใช้ชีวิตด้านอื่นด้วยหละ

ฮึบ มาดำน้ำลึกกันเถอะ!

ป.ล. เดี๋ยวจะสำเนาพวกงานยาวๆ ที่เคยเขียนไว้ด้านนอก (เช่นพวกรีวิวต่างๆ บน Blognone) มาสำรองไว้ในนี้ด้วยละกัน

neizod

author