青春ブタ野郎
หากพูดถึงอนิเมะในช่วง 2000s เชื่อว่าเรื่องหนึ่งในดวงใจใครหลายคนคงหนีไม่พ้นฮารุฮิ ที่แม้จะเคลือบไว้ด้วยความน่ารักโรแมนติกสดใสของเด็กวัยมัฐยมปลาย แต่เมื่อได้ถลำลึกลงไปก็กลับเจอปรัชญาหนักๆ ตีแสกหน้าให้หยุดคิดติดตามหลายตลบเสียอย่างนั้น
และด้วยการตั้งคำถามกับเรื่องที่แปลกประหลาดไร้ขอบเขตจนเกินจินตนาการเนี่ยแหละ ที่ทำให้เราเสพติดปรัชญาเบื้องหลังในซีรียส์นี้ ไล่เสพหมดตั้งแต่อนิเมะ มังงะ ไลท์โนเวล จนกระทั่งเกือบเรียนภาษาญี่ปุ่นเพื่อเอาไว้ฟังดราม่าซีดีกันเลยทีเดียว
ผ่านมากว่าทศวรรษ ก็ไม่ได้ติดตามการ์ตูนใหม่ๆ จากฝั่งญี่ปุ่นอีกเลย จนกระทั่งมาเจอกับ เรื่องฝันปั่นป่วยของผมกับรุ่นพี่บันนี่เกิร์ล (青春ブタ野郎) นี่แหละ ทำเอานึกถึงความรู้สึกแบบตอนดูฮารุฮิขึ้นมาทันใด
ตั้งแต่ความเป็นรอมคอมน่ารักๆ ที่ดำเนินเรื่องผ่านแกงค์นักเรียนม.ปลายเหมือนกัน กับตัวเอกธรรมดาๆ ที่มีความตั้งใจแรงกล้า เพื่อนอัจฉริยะสุดลึกลับที่พร้อมช่วยแก้ปริศนา พร้อมกับเนื้อหาอันสุดแสนแปลกประหลาดที่แม้จะดูเหมือนจะไม่มีเหตุผลความเป็นไปได้ในโลกมาจริงรองรับ แต่ก็สนุกที่จะคิดติดตามในเชิงปรัชญาทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นความไร้ตัวตนผ่านสังคมที่ปฏิเสธที่จะรับรู้ถึงการมีอยู่ การย้อนเวลาสามารถแก้ไขอนาคตได้หรือไม่ การแยกร่างที่ชวนตั้งคำถามเช่นเดียวกับเรือของธีเซียส ไปจนถึงบุคคลหลายบุคลิกผ่านเลนส์ของคนใกล้ชิดที่มองเข้ามา
แต่ส่วนที่เราชอบที่สุดในซีรียส์นี้กลับไม่ใช่คำถามและคำตอบต่อเหตุการณ์แสนพันลึกเหล่านั้น กลายเป็นเรื่องเรียบง่ายอย่างบทสรุปความสัมพันธ์ของคู่รอง ที่เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มเผลอใจไปชอบเพื่อนอีกคนที่มีแฟนแล้ว แม้จะอึดอัดใจอยู่นานเหมือนรอวันที่เพื่อนและแฟนเพื่อนจะทะเลาะกัน แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะสารภาพรักอย่างไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทนออกไป พร้อมช่วยสานสัมพันธ์ความรักของเพื่อนและแฟนเพื่อนให้กลับมาดี และยังคงความเป็นเพื่อนสนิทกันไว้ดังเดิมได้อีกด้วย
อนิเมะฉายอยู่ตอนนี้ใน Netflix ยอมรับว่าติดงอมเลย บิงจ์วอชรวดเดียว 13 ตอนจบ ก็หวังว่าในอนาคตอันใกล้จะเอาเวอร์ชันหนังโรงมาให้ดูด้วยนะ
อ๋อ จะมีที่น่าเสียดายนิดหน่อยตรงช่วงแอคย้อนเวลา เล่าเนื้อเรื่องส่วนนี้ไป 3 ตอนแบบเดินหน้าตลอดเลย ไม่ได้ฉายซ้ำ 8 ตอนรวดจนคนดูอ้าปากค้างเหมือนที่ฮารุฮิเคยทำเนี่ยแหละ 555555555
author